می خوام از کسی بنویسم که یکی از همین روزای داغ تیر
(سال 1318) به دنیا اومد.تبریز زادگاهش بود تا 18 سالگی
 همون جا درس خوند.
تا 29 سالگی هم با علاقه درس آزادی و آزاد زیستن را به
بچه های روستاهای دور افتاده ی آذربایجان آموخت.

  کسی بود که مدام به بچه ها می گفت :
           "آینده در دست شماست و خوب و بدش همه
       مال شما ست. شما زندگی اجتماعی رو با همه ی
       خوب و بدش صاحب می شوید.فقر ، ظلم ، زور،
       عدالت ، شادی و اندوه ، بی کسی ، کتک ، کار و 
       بی کاری ، زندان و آزادی ، مرض و بی دوایی ، 
       گرسنگی و پا برهنگی و صد ها خوشی و نا خوشی
       اجتماعی دیگر مال شما می شود."

   هیچ وقت از خوندن" ماهی سیاه کوچولو " سیر نشدم،
"یک هلو،هزار هلو" ،
"پسرک لبو فروش "،
"کچل کفتر باز"،
 "تلخون"
و قصه های دیگه ی او هم هیچ وقت از ذهنم پاک نمی شه.

  صمد فقط برای سرگرمی قصه نگفت ،
  صمد از مردم گفت ،از اجتماع ، از زندگی،از درد،
نمی دونم چه طور می شه یکی فقط 29 سال عمر کنه
واما این همه تاثیرگذارباشه.

  از بچگی شنیدم :
صمد 17 شهریور 1347 در حال شنا توی ارس، غرق شد،
اما تاجایی که می دونم صمد کنارارس بزرگ شد
حالا چه طور شد همین ارس صمد توی خودش بلعید نمی دونم !
ولی یه چیزو از ماهی سیاه کوچولو خوب یاد گرفتم:

         "مرگ خیلی آسان می تواند الان به سراغ من بیاید؛
      اما من تامی توانم زندگی کنم نباید به پیشواز مرگ بروم.
      البته اگر یک وقتی ناچار با مرگ روبرو شدم _ که می شوم _
       مهم نیست ؛ مهم اینست که زندگی یا مرگ من ،  چه اثری
       در زندگی دیگران داشته باشد ..."

                                                                     روحش شاد.

به بهانه ی تولد بابک خرم دین

کجاست سرخی فریاد های بابک خرم

زمانه حادثه رویید با نشانه ی دیگر
چنین زمانه چه سخت است در زمانه ی دیگر

هزار خنجر کاری به انحنای دلم آه
مخوان ترانه مخوان٬باش تا ترانه ی دیگر

بهانه بود مرا شرکت قیام گذشته
عطش عطش تو بمان گرم تا بهانه ی دیگر

همیشه قلب مرا زخم٬زخم کهنه ی کاری
همیشه دست تو را تیغ فاتحانه ی دیگر

سکوت در دل این آشیانه ممتد و٬ ای وای
کجاست منزل امنی٬کجاست خانه ی دیگر

خروش جوشش دریاچه در کرانه ی من بین
که این ترانه نبوده ست در کرانه ی دیگر

جوانه سبز نبوده ست در گذشته ی این باغ
بمان تو سبزی این باغ تا جوانه ی دیگر

زمان حادثه خوش آمدی سلام به رویت
که شب نشسته به خنجر در ‌آستانه ی دیگر

به جان دوست از این تازیانه باک ندارم
که زخم جان مرا هست تازیانه ی دیگر

کجاست سرخی فریاد های بابک خرم
کجاست کاوه ی آزاده ای زمانه ی دیگر 
                  (خسرو گلسرخی)  
   

                  تکه ای از یک شعر
ویرانگری ٬اساس نبرد است
ویرانگری
      نوید آبادی
هر آنچه ساختند
از خشت خشت
       ویران باد...
ای لاله های میهن من
گلگونه های فسرده٬
گو بی شما
تاریخ را هر آنچه بسازند
        ویران باد
آبادی ضحاک ویران باد...
               (خسرو گلسرخی)