نگاه می کنم و می دانم  پایانه ی راهم،
پایانی ترین نقطه ای است که می بینم.

پس تلاش می کنم .
      تلاش می کنم که جاده ی باریک دیدم بزرگراه شود.
      تلاش می کنم که ته جاده ی دیدم بی نهایت باشد .
      تلاش می کنم پایان راهم نزدیک ترین پایانه نباشد.

 تا کجا را خواهم دید ، نمی دانم.
 تنها دوست دارم ،تیر نگاهم به تیر آرش ماند.
 دوست ندارم هیچ درختی به آن فرمان ایست دهد.

 ای کاش تا جان من در تیرم است ، تیر برود و
 اگر جایی فرو نشست، آن جا کویــــــــــــــــــــــر باشد
 تا من باشم و
         چشمانم و
             تیر نگاهم و
                 تا می توانم نگاه کنم.

                                           دامـــون

ـ از این به بعد منم همراه کولــــــــــــــی ولولـــــــــــــــــی می نویسم .امیدوارم با همراهی هم وبلاگمون بهتر بشه. ـ